Je vindt ze irritant hè? Die types die kansen zien in elke miserabele situatie. Die steevast mogelijkheden weten te ontginnen. Waardoor jij je nog ellendiger voelt en je afvraagt wat er mis is met je. Jij voelt vooral frustratie. Of verdriet. Die gast waarvan het ontsmette glas halfvol is komt je neus uit. Zo’n blij ei die het zonnetje ziet schijnen achter dezelfde wolken waaruit het nog dondert en bliksemt bij jou, die gun je bekant een fikse storm. In jouw ogen zijn er vreselijk veel figuren die vol voor fijne veranderingen gaan. Het is om chagrijnig van te worden.
Je hebt het zwaar! Je baalt dat de thuissituatie is veranderd. Je gewijzigde werksituatie is minder prettig dan voorheen. Je bent in je vrijheid beknot. Het contact met je medemens is niet zoals je wenst. Je financiële toestand is binnenkort ook geen fijne. Het veelgebruikte ‘ja maar’ en ‘je moet’ heb je aangevuld met ‘wat als’. Het liefst ga je terug naar voorheen of veel verder vooruit, voorbij de effecten van het nu. Nog even en je voelt je nog schuldig ook omdat jij de boel niet ombuigt naar het positieve….
Doe s normaal joh!
Jij behoort tot het hoogst begaafde wezen op aarde. Jij bent net als iedereen gewoon mens. Eentje die bestaat uit Wond en Wens. Jij hebt die Wond gewoon heel goed op orde. Alle aandacht heb je er voor. Logisch. Het doet namelijk pijn. Leven. Juist nu. Jij kunt juist heel goed in je klacht staan. En dat is toch oké? Wonden mag je likken. Liken zelfs. Een Wond die geen aandacht krijgt gaat ontsteken en dat wil jij niet. Je bent een kei op het gebied van Persoonlijk Lijderschap! Het kost je wel tijd. En bakken energie. Misschien wil jouw omgeving je iets meer erkenning geven? “Jee wat erg voor je” of “hoe sla jij je in Godsnaam door alle ellende heen?” Zo kun je jouw verslagenheid rechtvaardigen en de ernst van jouw Wond bevestigen.
Het lijkt erop dat jij voorlopig geen tijd maakt om je bezig te houden met je Wens. Ach, verlangen is net als passie in jouw ogen zwaar overschat. Je hebt niks te willen toch? Ja, hele grote wensen. Van het soort dat mijlenver buiten je vermogen ligt. Laat die symbolische zon maar schijnen op al die veerkrachtige types die investeren in wat wel kan. Jouw brein uitdagen om echt anders te denken is jou te intensief. Dat vraagt dagen, weken, maanden of zelfs jaren van oefening. En dan krijg je ook nog een hele andere ‘mindset’. Stel je eens voor dat je kunt relativeren en reflecteren. Het mag dan zo zijn dat oefening kunst baart maar laten we eerlijk zijn, niet iedereen houdt van kunst!
Dus is het helemaal oké dat ik straks geniet van de zon die het jou vooral lastig maakt om je beeldscherm goed te zien. Wanneer ik zingend zelfgemaakte cadeautjes voor de deur van een jarige zet dan begrijp ik dat je baalt omdat je het zoveelste feestje mist. Ik snap dat jij de schijt hebt van deze hele situatie, ook op het moment dat ik dankbaar mijn achterste afveeg met drielaags toiletpapier. En mocht ik straks samen met mijn kinderen, tijdens jouw gemiste Paasvakantie, avontuurlijk kamperen in de tuin dan zal ik je een kaartje sturen:
‘Sterkte!’
Anneke Polman
